Zo, ik ben weer thuis na een indrukwekkende maar vooral ongelovelijke ervaring.
Het was echt super, ik zou het niet willen missen.

We beginnen met dag 1.
Om 9 uur vertrokken we van huis met de auto naar Schiphol. Daar hadden we afgesproken met de rest van de groep bij de 'meeting point'. Nog niet iedereen was er maar die kwamen al snel na ons. Vervolgens gingen we naar de in check balie van B&H airlines (Bosnië en Herzegovina airlines). De koffers leverden we in en gingen richting de gate. Iedereen wasgoed door de douane gekomen dus gelukkig geen crimineeltjes onderling. We konden het vliegtuig in en deze vertrok om 13:20 uur.
2 uur later waren we geland op het vliegveld in Sarajevo. Buiten het vliegveld stond een grote rode bus en een klein blauw busje. In deze 2 bussen zouden we de rest van de week in reizen.
De koffers werden ingeladen en het kleine busje werd gebruikt voor de mensen die snel wagenziek zouden worden. Ik zat dus in de grote bus. We reden richting ons hotel in de buurt van Zenica. Tijdens de rit zagen we een deel van de omgeving. Huizen opgeblazen, hutjes, zwerfhonden, schapenherders, vervallen kerkhoven, kogelgaten in huizen/gebouwen etc. Het was best confronterend om te zien, het leek net of we terug in de tijd waren gegaan. Een uurtje later waren we gearriveerd bij het hotel Premium. De kamers werden verdeeld en hadden een halfuurtje om de spullen erin te zetten. Vervolgens kwam iedereen bijeen voor een welkomswoordje. Er werd uitgelegd wat we de volgende dag gingen doen.
Hierna gingen we eten. Iedereen was erg benieuwd wat we zouden krijgen, en hoe het bereid zou zijn. We zaten tenslotte in Bosnië en wisten niet wat we konden verwachten.
Als eerste kregen we een bord met soep en broodjes, vervolgens kregen we gebakken aardappelen met witte kool en een kipfilet. De kipfilet was heerlijk, maar de aardappelen en de kool.... leek wel of er een fles olie en azijn over heen was gegoten! Jammer, maar toch opgegeten. Als toetje kregen we een banaan.
Na het eten gingen we met de bus naar een dorpje dicht in de buurt, hier konden we bij supermarkt de Bingo boodschappen doen zoals water, cola, chipjes enz. Maar wat vooral over de toonbank ging waren toch de pivo's (biertjes) en de vino's (wijntjes). We waren verbaasd over de prijzen. De munt eenheid was daar KM, en 1 KM is 0,50 eurocent. De prijzen waren daar 'hetzelfde' als in Nederland, maar omdat 1 KM bijons0,50 eurocent is was alles voor ons voor de helft.
Na de boodschappen doen gingen we terug naar het hotel en kon de gezelligheid beginnen. Iedereen in degroep leerde zich steeds beter kennen en werd de eerste avond hartstikke leuk.

Dag 2.
Na een redelijk kort nachtje ging de wekker om 07:00 uur en om 07:30 stond het ontbijt beneden klaar. Ook nu was weer iedereen benieuwd hoe het ontbijt zou zijn en wat voor een beleg ze zouden hebben. Gelukkig hadden ze normale dingen ertussen liggen zoals kaas, leverworst, jam, gebakken eitje (!) en een vieze versie van knackworstjes. Ook was er thee, koffie, sap en warme melk.
Met een gevulde buik stapte we om 08:30 uurde bus in om naar de school toe te gaan. Het was een uurtje rijden, het eerste gedeelte op een snelweg en het 2e gedeelte tussen de bergen. In de bergen waren de wegen niet zo super, heel smal en hobbelig, veel bochten en af en toe een schaap voor de bus. Af en toe hield ik even me hart vast als ik naar beneden keek de afgrond in. De omgeving inBosnië is hartstikke mooi, het jammere is datde huizen zo verwaarloosd zijn. Het ene huis is ontploft en staat er alleen nog een geraamte, het huis ernaast is een normaal fatsoenlijk huis, en het huis daarnaast is weer voor de helft opgeknapten voor de helft afgeschoten.
Eindelijk kwamen we aan op de school, de kinderen stonden grotendeels buiten ons op te wachten. Tegen ons was verteld dat de kinderen je leuk op zouden vangen en hartstikke enthousiast waren.. Bij ons was het het tegendeel, ze stonden tegen de muren aan met de armen over elkaar en kauwgom kauwend ons arrogant aan te kijken. Jammer, maar door onze enthousiasme waren we dat snel vergeten en begonnen we gelijk aan het klussen. We werden verdeeld in groepen en welk lokaal je kreeg. Ik kreeg de gymzaal. We begonnen met de muren schuren en de mannen van de bouw gingen de gaten vullen.
Het was al gauw half 1 en dus tijd om te eten. De ouders van de kinderen daar op school hadden het eten zelf gemaakt. Het was echt Bosnisch eten, maar ik vond het niet te vreten. Sommige dingen daar droop het vet gewoon van af, echt vies. Gelukkig lag er wel stokbrood met een plakje worst.
Na de lunch arriveerde de verf en de verfspullen. De gymzaal werd oranje, dat wilde ze graag.
We begonnen met lijnen af te plakken met tape en daarna konden we beginnen met verven.
De eerste laag verf zat erop en toen was het tijd om te drogen.
Al snel was het tijd om weer terug naar het hotel te gaan. We konden gelijk weer aanschuiven aan de eettafel. Dit keer kregen we weer als eerste soep, daarna kregen we spaghetti met gehakt. Het wasbest lekker, alleen was de spaghetti zelf helemaal doorgekookt. Als toetje kregen we een soort van cakeje. Het jammere was dat het eten al voor de 2 dag lauw was.
Na het eten om 21:00 uur moesten we verzamelenvoor een bijeenkomst. Onze begeleidster vanuit out of area, Saskia, had een beamer meegenomen en daardoor konden we op de muur een powerpoint projecteren. Ze had een fotoreportage gemaakt van de leukste en grappigste foto's die op die dag waren gemaakt. Bij die foto's had ze ook leuke tekst erbij gemaakt. Dat was echt hartstikke grappig! Verder werd de dag besproken en de planning van de volgende dag. Hierna hadden we weer vrijetijd en werd er weer een leuk feestje gebouwd op de hotelkamers.

Dag 3.
En weer ging de wekker vroeg na een kort nachtje slapen. Het ontbijt was weer lekker en de bus vertrok weer richting de school. Vele sliepen verder in de bus en de rest zat er met kleine oogjes, maar we waren wel van plan om vandaag weer hard aan te poten, tenslotte moest het vandaag bijna helemaal klaar zijn. Eenmaal op school begonnen we weer met verven. De 2e laag oranje verf moest er weer overheen. Met man en macht hebben we geverfd en we zaten aan het eind ook helemaal onder de verf. Na de muur moesten de lijnen op de grond opnieuw geverfd worden, ook dit werd eerst helemaal afgetaped en vervolgens geverfd. De voetbalgoals werden beter aan de muur vast getimmerd en ook deze kreeg een nieuw likje verf. Oranje met blauw wilde de directeur graag.
De lunch was anders dan de dag ervoor. Dit keer kregen we warm eten, verschillende soepen en kippenpoten. Ik zelf vond de soep eruit zien als kots, en de kip vertrouwde ik echt niet. Je weet maar nooit hoe het bereid is en vooral met kip moet je daarmee uitkijken. Hierdoor heb ik weer een stokbroodje met een plakje worst op.
Na de lunch konden we er weer tegenaan. Jammer genoeg kwamen erweer wat tegenslagen, de groep van de hal had verkeerde verf erop gedaan, namelijk verf op olie basis, en hierdoor zou het heel snel eraf gaan. Watjuist het ergste was, wasdatze nog maar een klein stukje moesten en dan klaar zouden zijn. NIET DUS, alles moest eraf gehaald worden met sponsjes en weeropnieuw geverfd worden. Met man en macht werd er aan gewerkt.
Er waren enkele mensendie een leidinggevende functie hadden op dieschool,wat wij niet verwacht hadden was dat deze mensen op een gegeven moment begonnen te zeiken. De ene kleur was weer te donker en de ander weer te licht.Heel irritand wanter zat al heel veel tegen en nu dit ook nog.Maar in het begin haddenzegezegd jullie kunnen je gang gaan, doe maar wat jullie willen. Dus zehielden erna ook op.Waar we later achterkwamen was dat zemeer vanonshadden verwacht. Ze dachten namelijk dat we echt dingen gingen bouwen en nieuw zouden maken. Maar wij zijn geen bouwvakkers.. dat kunnen we gewoon niet. Wij kwamen ook om een nieuw likje verf te geven en alles beetje op te knappen. Niet om de hele school te vernieuwen!
En na hard werken en veel schoonmaken waren we uiteindelijk klaar. Alleen moest het nog drogen. Een uur later dan gepland zaten we uiteindelijk toch weer in de bus richting het hotel.
We konden pas om half 8 eten, maar dat was niet zo erg. We kregen wéér soep als eerste, en erna kregen we rijst met vlees, een soort hachee leek het wel. Erg lekker! Als toetje kregen we een appel. 's Avonds hadden we weer presentatie met leuke foto's.
Na de presentatie kon je, als je wilde, naar een dorpje dicht in de buurt om hier een kroegje op te zoeken. Dat leek ons met ze alle wel leuk, en er was een klein busje geregeld die enkele keren op en neer reed. We waren ongeveer met 20 - 30 mensen eerst naar pizzaria/cafetje gegaan en erna nog naar een kroeg. Wat me opviel was dat er heel veel mannen waren, en maar enkele vrouwen. Toen wij binnen kwamen wisten ze niet wat ze zagen en begonnen gelijk met drinken aanbieden en vragen of we in Amsterdam woonde. Ik heb verder geen drinken aangenomen hoor, je weet maar nooit, misschien hebbenze er wel ietsin gedaan!
Omdat we met zovele waren voelde ik me gewoon veilig, alleen op de terug weg moesten we lopend terug naar het hotel. Ongeveer half uur tot 3 kwartier lopen. Af en toe scheet ik hem 7 kleuren stront, we moesten over een industrie terrein lopen, tussen smalle wegen, langs enge huizen en hutjes. Soms leek het net een ghetto. Wat ook eng was, was dat er al vanaf de kroeg tot aan ons hotel, constant 2 mannen achter ons liepen. Soms liepen ze tussen de groep door, dat was heel eng. Toen zijn wij even gestopt zodat ze voor ons liepen. Heb mezelf af en toe echt onveilig gevoeld daar. HEEL anders dan in Nederland om over straat te lopen!

Dag 4, 5 en 6 volgt!